Matteüs 19:16 Nu kwam er iemand naar Jezus toe met de vraag: ‘Meester, wat voor goeds moet ik doen om het eeuwige leven te verwerven?’

Een vraag die de meesten van ons zich vroeg of laat wel eens hebben gesteld: Ben ik wel goed genoeg? Misschien is dit nog steeds wel een vraag die je bezig houdt. Ben ik wel goed genoeg voor mijn ouders? Ben ik wel goed genoeg voor mijn partner? Ben ik wel goed genoeg voor mijn kinderen? Ben ik wel goed genoeg voor mijn werkgever? Ben ik wel goed genoeg voor God?

Onze cultuur is erg gericht op prestatie. Vanaf jongs af aan leren we al om te presteren en goed ons best te doen. De angst om te falen of tekort te schieten is erg reëel. Zeker wanneer we beseffen dat we niet perfect zijn en het dus nooit voor iedereen goed kunnen doen. We moeten leren dat mensen soms teleurgesteld zullen zijn in ons. Maar hoe zit dat met God?

Paulus was zich ook sterk bewust van zijn eigen falen. In Romeinen 7 schrijft hij dat hij het goede wel wíl doen, maar dat het hem niet lukt. Tegelijkertijd weet hij ook met zekerheid dat God hem dit niet aanrekent, maar dat hij in Gods ogen altijd “goed” genoeg is. Niet omdat hijzelf goed is, maar omdat Jezus goed is.

Als jij dus het gevoel hebt dat je tekort schiet, dan ben je in goed gezelschap. Dat had zelfs Petrus. Desondanks ben je in Gods ogen nog altijd goed genoeg!