Lucas 24:28-31 Ze naderden het dorp waarheen ze op weg waren. Jezus deed alsof hij verder wilde reizen. Maar ze drongen er sterk bij hem op aan om dat niet te doen en zeiden: ‘Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt ten einde.’ Hij ging mee het dorp in en bleef bij hen. Toen hij met hen aan tafel aanlag, nam hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze hem.

Ons leven lijkt in veel opzichten op de reis van de zogenaamde Emmaus gangers. We dulden dat Jezus met ons meeloopt in ons leven en soms mag Hij ons de dingen uitleggen die we niet begrijpen. Vaak blijft het daarbij wordt Jezus hartelijk bedankt voor de lessen die we van Hem hebben geleerd en gaan we weer ons eigen leven leiden.

Slechts een enkeling nodigt Jezus ook uit om maaltijd te vieren, verder te praten, meer te weten en een relatie met hem aan te gaan.

Nog minder mensen geven Hem de autoriteit om hun zuurverdiende brood aan Hem te geven zodat Hij het kan breken, zegenen en uitdelen en juist dat is het moment waarop onze ogen geopend worden en Hem echt leren kennen.

Pas als jij alles (ook tijd, aandacht en geld waarvan jij vindt dat jij er zelf recht op hebt) aan Hem geeft kan Hij er mee aan de slag gaan, het breken (ai hoe pijnlijk), het zegenen en het jou gezegend teruggeven. Dan leer je Jezus en Zijn zegen pas echt kennen en zal je relatie met Hem zich verdiepen.