Marcus 6:16-17 “Herodes was ervan overtuigd dat Johannes de Doper die hij had laten onthoofden, weer levend was geworden. Hij had Johannes namelijk gevangen laten nemen,”

Soms zijn de dingen die God doet of toelaat onbegrijpelijk. Jezus springt niet in, doet geen wonder en komt niet tussenbeide, wanneer zijn neef en voorganger Johannes de Doper wordt gevangengenomen en vervolgens onthoofd.

Tot onbegrip van Johannes zelf. Elders in de evangeliën lezen we dat hij in zijn gevangenschap zijn leerlingen zelfs naar Jezus stuurt met de vraag,  “bent u degene die zou komen of moeten we iemand anders verwachten?” (Lucas 7:18-23). Met andere woorden: “Ik zit hier, waarom doet u niets?”

Jezus’ antwoord? “Lammen wandelen, blinden zien en doden worden weer levend. Gelukkig ben je als je geen aanstoot aan mij neemt”.

Met andere woorden, het lijkt of hij zegt: “Wel degelijk ben Ik degene, er staan zelfs mensen op uit de dood, maar… voor jou kan ik niets meer doen. Accepteer het maar en draag je lijden. O, en voel je vooral niet gekwetst erover”.

Onbegrijpelijk.

Johannes vindt vervolgens de dood door onthoofding.

Voor ons mensen is dit onbegrijpelijk. Blijkbaar is er een groter, eeuwig perspectief dat wij niet zien. Zoals in het boek Openbaringen waarin we lezen dat zij die de marteldood zijn gestorven door onthoofding het dichtst bij Jezus zullen zijn in de nieuwe wereld. Een wereld waarbij vergeleken onze wereld zal verbleken tot een speldenprik.

Soms kan alleen een eeuwigheidsperspectief perspectief bieden op deze aarde.

Gebed: “Heer, help mij U in alles te vertrouwen, zelfs als ik dingen onbegrijpelijk vind. Help mij te zien hoe U dingen ziet en een plekje te geven wat ik niet kan veranderen.”