Ester 3:12a en 13  Zo werden op de dertiende dag van de eerste maand de schrijvers van de koning ontboden. Er werd een bevel op schrift gesteld dat precies zo luidde als Haman het wilde …
En er werden door boden in alle provincies van het koninkrijk brieven verspreid waarin stond dat op één bepaalde dag, en wel op de dertiende dag van de twaalfde maand, de maand adar, alle Joden moesten worden gedood en volledig uitgeroeid, jong en oud, vrouwen en kinderen inbegrepen, en dat hun bezittingen mochten worden buitgemaakt. 

Vrijdag de 13^e wordt door veel mensen gezien als een ongeluksdag en veel mensen proberen die te vermijden. Nu weet ik niet of de 13^e hier op een vrijdag viel, maar veel mensen zeggen dat hier het bijgeloof rondom vrijdag de 13^e ontstaan is.

In de 1^e maand wordt een bevel geschreven dat 11 maanden later tot uitvoer zou worden gebracht. Alle joden jong en oud, vrouwen en kinderen .. moesten worden gedood en volledig uitgeroeid. Een boodschap die nu en ook toen veel onrust, angsten beroering teweeg bracht (vs 15)

In tijden van onzekerheid en met alle informatie die we tot ons krijgen komen er ook boodschappen die op z’n minst ongelukkig voor ons uit zouden kunnen pakken. Boodschappen die een ‘vrijdag de 13^e‘gevoel kunnen geven. Als je gelooft dat je het onheil niet van je af kunt wenden ga je je voorbereiden om het probleem uit de weg te gaan. Er waren dus vast mensen die alles verkochten en op de vlucht sloegen, maar waar moesten ze naar toe? De wet gold voor het hele koninkrijk. De onrust blijft.
Er waren vast ook mensen die absoluut niet wisten waar ze naar toe moesten en alleen maar naar God konden gaan. Ook al is de uitkomst onzeker, God blijft hetzelfde. Uiteindelijk is dat goed afgelopen.

Je ‘vrijdag de 13^e‘ gevoel raak je het beste kwijt in de nabijheid van God die voor ons wil zorgen en een toevlucht is. Waar ga jij heen met je gevoel?