Lucas 3:2b (HB) Toen Johannes, de zoon van Zacharias, in de woestijn was, hoorde hij de stem van God.

Veel mensen zijn op zoek naar Gods plan voor hun leven en hopen op ‘een briefje uit de hemel’. Nu zeg ik altijd dat God al een heel boek gestuurd heeft, maar dat terzijde. Weinig mensen horen ook daadwerkelijk de stem van God die hen verteld wat ze moeten doen. Johannes dus wel, hij hoorde de stem van God. Daarvoor moest hij echter wel de woestijn in … en daar hebben wij vaak geen zin in.

We hebben eigenlijk weinig trek in een ‘woestijnperiode’. Een periode waarin we ons afvragen of God ons eigenlijk wel ziet, of God ons hoort (de hemel lijkt van koper), we ervaren dat het hard zwoegen en werken is maar we geen opbrengst daarvan zien en het gevoel dat we alleen lopen. En toch zijn juist deze woestijnperiodes enorm belangrijk voor onze groei in onze relatie met God.

Juist daar in die woestijnperiode helpt God ons om onze wortels dieper te laten groeien omdat we op zoek gaan naar voeding en water. Daardoor worden we sterker, laten we ons niet meer makkelijk omblazen en kunnen we een volgende (nog drogere) periode beter aan. En … daar hoor je Gods stem die spreekt in en over jou leven.

Dus als jij een woestijnperiode ervaart: zoek dieper, harder en houdt vol totdat je God in je leven hoort spreken.