Titus 1:5 HTB Ik heb je op het eiland Kreta achtergelaten om te doen wat daar nog nodig was, namelijk in de gemeente van elke stad leiders aan te stellen, volgens mijn richtlijnen.

De kerk van het Nieuwe Testament werd geleid volgens een apostolisch model. Dit betekent dat er een apostel was die leiders aanstelde over kerken die hij stichtte. Of hij stelde iemand aan om anderen aan te stellen. In dit geval was Titus door Paulus uitgekozen om in elke stad een leider aan te stellen over de kerk die daar gevestigd was.

Het veilige aan deze constructie is dat de leiders van die kerken onderwijs ontvingen, en zelf verantwoording moesten afleggen aan degenen die boven hen gesteld waren. Zij deden niet zomaar wat op eigen houtje, zij hadden ook zichzelf niet aangesteld, maar zij waren door iemand anders aangesteld.

Veel kerken hebben liever niet één persoon als leider. Toch is dit wel het Bijbelse model, mits die personen zijn aangesteld. Binnen een context van leiderschap uit apostelschap is er richting, is er verantwoording, is er een kerkfamilie, is er geborgenheid.

Dan kan een kerkbeweging ook echt bewegen, groeien, en zich vermenigvuldigen. Precies wat God wil doen, om zijn wereld te bereiken.